044 Β - Πέτρες δια χειρός Γιάννη Ρίτσου

ΣΧΕΔΟΝ ΚΥΚΛΙΚΟ ΒΟΤΣΑΛΟ με τέσσερις μορφές ζωγραφισμένες επάνω του, τρεις γυναίκες και έναν άντρα. Ο Γ. Ρίτσος ήδη από την παιδική του ηλικία, από την ηλικία των 6-7 ετών αρέσκοταν στο να ζωγραφίζει πάνω σε οποιαδήποτε επιφάνεια τον ενέπνεε (χαρτί ή τοίχο). Κατά τη διάρκεια της εξορίας του στη Γυάρο, ξεκίνησε να ζωγραφίζει σε πέτρες. Οι πέτρες, υλικό συμπαγές και στέρεο του προκαλούσαν ακριβώς αυτό το αίσθημα της σταθερότητας που προερχόταν από το υλικό τους και ταυτόχρονα του θύμιζαν τα αρχαιοελληνικά γλυπτά. Χωρίς σμίλη παρά μόνο με την τεχνική της σκίασης έδινε έμφαση στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και στις εσοχές τους, που είχαν δημιουργηθεί είτε από τη θάλασσα είτε από τα ποικίλα καιρικά φαινόμενα. Έφτιαχνε γυναικεία ή ανδρικά πρόσωπα ή ολόκληρα ανθρώπινα σώματα. Τα πρόσωπα και τα σώματα αυτά ήταν πάντα νεαρής ηλικίας και εξέπεμπαν ομορφιά, το αρχαίο κάλλος, καθώς εμπνεόταν από την κλασική αρχαιότητα ή από το μινωικό πολιτισμό. Για το Ρίτσο η παρουσίαση της ομορφιάς και του έρωτα αντικατόπτριζε την ζωντάνια κάτι που αποτελούσε μια μορφή αντίστασης στην καταπίεση, την κατήφεια και την ασχήμια, κυριολεκτικά και μεταφορικά, της εποχής της  δικτατορίας  (1967-1974).

Δωρητής: Ευάγγελος Αρφάνης